تاثیر تجربیات اجداد بر ساختار ژنتیک نسلهای بعد (اپی ژنتیک)

شخصیت شما ممکن است متاثر از کودکی دردناک و یا تجارب عالی اجداد شماباشد.

گاهی اوقات ریشه اضطرابهای نا شناخته می تواند در تجارب دردناک نسلهای قبلی باشد. این تاثیرات می تواند به صورت اپی ژنتیک ژنهای فرزندان و سپس نسلهای بعد را تحت تاثیر قراردهد
دانشمندان علم ژنتیک از این انتقال ژنها شگفت زده شده اند چنانچه به تازگی دریافته اند که  که تغییرات اپی ژنتیکی می تواند از پدر ومادر به کودک و ازیک نسل به نسل بعد منتقل شود. مطالعه راندی جیرتل  ازدانشگاه دوک نشان داد که وقتی موش ماده با رژیم غذایی غنی از گروههای متیل تغذیه می شود، رنگدانه خزهای فرزندانش پس از آن دائما تغییر می کند واین تغییر رنگ، طی نسلهای بعدی نیز خود را نشان می دهد. یعنی تغییرات ژنتیکی از یک نسل به نسلهای بعدی به ارث می رسد.

 موشه زیف زیست شناس مولکولی و ژنتیک از دانشگاه مک گیل طی مطالعات خود به این فرضیه رسید که اگر رژیم غذایی و مواد شیمیایی می تواند تغییرات اپی ژنتیکی را ایجاد کند، چرا تجربیات خاص مانند بی توجهی به کودک، اعتیاد یا سایر تنش های شدید  نتواند تغییرات اپی ژنتیک در زمینه های عاطفی و رفتاری را دربرداشته و از نسلی به نسل دیگر به ارث برسد؟ بعدها  این مطالعات، دانشمندان رابه سمت روشها و رویکردهای جدید در زمینه  درمان مغز سوق داد.

اپی ژنتیک و انتقال تجارب و زخمهای روحی

 بروس مک ایون از دانشگاه راکفلر نیویورک، تغییرات اپی ژنتیک را در اثر فقر، اعتیاد و خشونتهای خانوادگی بررسی کرده است. پژوهشهای او نشان داده که استرس باعث تشدید ترشح هورمون کورتیزول از غدد فوق کلیه می شود. این هورمون سپس باعث اختلال عملکرد منطقه هیپوکامپ (مسئول حافظه کوتاه مدت در مغز) شده و این افراد دچار فراموشی و رفتارهای غیر طبیعی می شوند. کورتیزول همچنین بر روی ناحیه آمیگدالا (منطقه درک ترس در مغز) اثر کرده و این افراد دچار ترس و اضطراب دائم می شوند. پژوهشگران دانشگاه دوک در کارولینای شمالی نشان داده اند که استرس مزمن و قرار گرفتن در مقابل صداهای شدید و خشونتهای متعدد باعث ازدیاد اتصال مولکولهای «متیل» به ژن انتقال دهنده سروتونین شده و این افراد دچار افسردگی و واکنشهای غیر طبیعی جنگ و گریز می شوند و چون این تاثیرات به ژنها منتقل می شود می تواند از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد. یعنی نسلهای بعد بدون تجربه های شدید و واقعی استرس زا می توانند دچار استرس شوند.

امیدها
رسوب های ژنی از نسلهای گذشته مانند رسوبات باقی مانده از سونومی هرگز ازبین نمی روند بلکه جزیی از ما می شوند البته این رسوبها می تواند به صورت مثبت نیز منتقل شود چنانچه گاه یک تغییر مثبت در مادر بزرگ شما می تواند حس خوشحالی، مردم دوستی و یا عشق را به صورت اپی ژنتیک به ژنهای شما منتقل کند و شما تمایل به شادی
انعطاف پذیری و اجتماعی بودن را بلقوه با خود حمل کرده و به نسلهای آینده منتقل کنید به همین دلیل است که “ریل “روانشناس خانواده می گوید که آسیبها و زخمهای عاطفی مانند آتش زیر خاکستر از نسلی به نسل دیگر منتقل
می شود تا این که یک نفر از یک نسل شجاعت این را پیدا کند که با این اسیب رو برو شود در این صورت اگر شعله آتش را خاموش کند برای اجدادش ارامش وبرای نسلهای بعد صلح، رهایی و سلامت را به ارمغان می آورد